روايه بدر الصعيد لكاتبتها مها العيسوي
انت في الصفحة 1 من 37 صفحات
شق سكون الليل صرخات جايه من دوار عائله الدهاشنه كان صوت الصرخات بيعلا اكتر كل مايقرب قدوم اول حفيد للحاج صالح الدهشان من ابنه الوحيد بدر
وقفت ام سالم الدايه وهى وشها كله عرق تحت رجلين نجاة وهى بتولدها وبتوسيها بالكلام ساعدى ولدك يابتى الله يرضى عنيكى كمان يانچاة
نجاة بصړيخ مش جادره واااصل اااااه خلصينى بجا ھموت
على الباب بره واقف بدر الدهشان مستنى ابنه يجى للدنيا وهو واقف يدعى يارب هونها ياكريم
اجت مريم اخت نجاة تجرى بطبق فى مايه سخنه بصت لبدر متخافش خير انشاء الله هانت
بدر ادخلى وطمنينى ياخيتى الله يرضى عنيكى
مريم ردت وهى داخله حاضر حاضر
دخلت مريم وسمع بدر صوت صرخه نجاة الى هزت البيت وبعدها سمع صوت عياط ابنه بيبشره انه وصل للدنيا
بدر بسعاده الحمد لله ونچاة كيفها
مريم الحمد لله عشر دجايج وادخلها
نزل بدر لامه وابوه الى قعدين على ڼار وجرى على ابوه الحاج صالح ولد يابوى ولد
صالح رفع ايده للسما الحمد لله الف حمد وشكر ليك يارب مبارك ياولدى عجبال ماتشوفه راچل جد الدنيا
بدر انى طالع اطمن عليها وراچع ياحاچه
طلع بدر كانت ام سالم الدايه خارجه واول ماشفته زغرطت مبارك ياسيد الناس چالك واد جمر عجبال ماتخويه
بدر بفرحه مد ايده فى جيبه وطلع مبلغ كبير واداه لام سالم الله يخليكى ياخاله خدى دول حلاوة الولد
سابها بدر ودخل يطمن على مراته وبنت خالته دخل لقى مريم ماسكه الولد ونجاه نايمه قرب من مريم بفرحه هما التنين ناموا
مريم لا نچاة صاحيه بس مريحه شوى چرب منها وخد ولدك اهو
اخد بدر منها الولد وقرب من ودنه كبرله وبعدها راح لنجاة نچاة كيفك دلوكيت
بدر بحنيه مين الى جال انى كنت هتچوز عليكى
نجاه بتعب انى سمعتهم وهما بيجولولك لو ماخلفتش واد هيچوزوك يابدر
بدر ادايق من ابوه بس مبينش وابتسم وانتى تصدجى ان بدر ولد خالتك يعمل اكده فى مراته وبت خالته وام ولده
بدر اتوتر كيف اتجولى اكده طبعا حبيب
قاطعته نجاة لع يابدر بلاش تكاذب عليا انا من يوم ماتچوزتك وانى خابره انك اتچوزتنى ڠصب ميشان ترضى خالتى وخابره انك كنت رايد تتچوز واحده متعلمه كيفك وتتكلموافرنچى ومصراوى زييك بس انى مجدرتش اقول لع لانى عشجاك من يوم ماوعيت على الدينيا كان عيندى ابجى چبك وانت ماريدنيش اهون عليا من بعادك عنى
نجاة سكتت تاخد نفسها وبعدها بصت لبدر ورجعت بصت لابنها لافينى الولد اطلع فيه هبابه
بدر عطالها الولد اول مااخدته ابتسمت وبصت لبدر عيطلع شبهك الخالج الناطج .خلى بالك منيه يابدر اوعاك تباعد عنه ولا تجسى عليه
بدر رابنا يخليكى ليه لحد ماتچوزيه وتشوفى عياله
نجاة خدت الولد فى حضنها قوى ودمعه نزلت من عنيها هتسميه ايه
بدر انتى رايده تسميه ايه
نجاة بصت للولد قوى كان نفسى اسميه يونس على اسم سيدنا يونس
بدر ابتسم چميل جوى خلاص يبجى يونس بدر الدهشان
نجاة غمضت عنيها وراحت فى النوم الى عماله تحارب فيه لحد ماغلبها بدر قام اخد الولد وطلع بيه كانت مريم واقفه بره مستنيه يخلصوا كلامهم بدر وقف قدمها ادخلى ياخيتى خليكى چبيها لحد مانزل لابوى وامى اطمنهم
مريم حاضر ياچوز خيتى
نزل بدر لامه وابوه ادالهم الولد بس وشه ماكنش مبسوط امه بصتله وهى بتاخد الولد مالك ياولدى مانك فرحان ليه عاد
بدر بص لابوه ورجع بصلها مافيش ياحاچه جلجان على نچاة بس
قامت سعديه طبطبت على كتفه متخافش ياولدى هتبجى زينه انشاء الله
صالح بص لبدر وهو الخۏف مسيطر عليه بس مدارى كل النسوان بتتعب فى الولاده ياولدى كليتها كام ساعه وهتبجى زينه وتجوم وترمح رمح
بدر بصله بعتاب انشاء الله ياحاچ عن اذنكم هطلع اطمن عليها الولد معاكم اهو
طلع بدر وابوه استغرب من طريقته بص لسعديه ابنك مالوا ياسعديه باصته مش عچبانى
سعديه ماله ياحاچ هو بس تلاجيه جلجان على مارته
صالح بص للولد وابتسم وقال فى باله الحمد لله اخيرا بجى عندى حفيد
فى بيت عمار الزينى كان ماسك تليفونه وبيحاول يتصل على مريم حاول كتير بس تليفونها مقفول
نزل لامه الى كانت قاعده وفى ايديها كوبايه شاى
عمار قرب منها اما ماتعرفيش نچاة ولدت ولا لساتها مولدتش
حسيبه بصتله بطرف عنيها وردت ببرود ماعرفش
بصلها عمار قوى مالك ياما بتردى عليا اكده ليه
قامت حسيبه ووقفت قصاده وبغل انا جولتلك من الاول انى معيزاش الچوازه دى مش عايزه بت رابحه تبجى مارت ولدى
عمار رد بنرفزه ليه ياما مريم عميلتك ايه
حسيبه بغل ماعملتش انى مش ريداها فى بيتى مش رايده حد من روايح رابحه
عمار خبط ايده فى بعض لا اله الا الله ياما الله يرضى عنيكى الوليه ماټت الها سنين لساتك لدلوكيت مش طيجاها
حسيبه بغل ايوه ولحد ماروحى تفرجنى هفضل اكرها
عمار ليه!!! نفسى حد يخبرنى ليه العداوه دى
حسيبه هو اكده وخلاص وهملنى لحالى دلوكيت
طلع عمار يحاول يكلم مريم وحسيبه قعدة مكنها تانى وكل تفكرها ازاى تبعد مريم عن ابنها ماشى يابت رابحه يانى ياانتى وهنشوف مين فينا الى هيربح فى الاخر
طلع بدر يطمن على نجاة ويادوب هيفتح الباب لاقى مريم فتحته بسرعه وخرجت وشها كله خوف الحجنى يابدر
بدر پخوف فى ايه !!!نچاة كيفها
مريم ماعرفاش فچاه لجتها بتاخد نفاسها بالعافيه ووشها بجى كله ازرج
دخل بدر يجرى وهو بيقول لمريم اچرى ياخيتى كلمى المركز يبعت عربة إسعاف
جريت مريم تتصل وقرب بدر من نجاة كانت بتتنفس بالعافيه نچاة ردى عليا فيكى. ايه
دخلت مريم تجرى ودموعها نازله كلمتهم على التالفون وهيچوا
دخلت ورها سعديه وفى ايدها الولد ووراها الحاج صالح
قربت سعديه پخوف فى ايه ياولدى نچاة بيها ايه
بدر معارفش ياما كيف مانتى شايفه وشها ازرج ونفسها ضعيف
وقف الحاج صالح عنيه علي نجاة والخۏف ملى قلبه اتكلم بصوت كله رعشه شلها يابدر ندلى بيها على المركز بسرعه
بدر بصله باستغراب من امتى ابوه بېخاف عليها وهو ماكنش عايز الجوازه دى اصلا بس ماتكلمش وشال نجاة ونزل بيها ويادوب هيطلع من البيت لقى الاسعاف فى وشه ډخلها عربية الاسعاف وركب معها هو ومريم ووراهم الحاج صالح بعربيته
وصلوا المستشفى وهما بيجروا بيها ودخلوها اوضه الطوارئ
ومنع اى حد يدخل معها
وقفت مريم ودموعها نازله على اختها من خۏفها عليها الى ملى قلبها تلفونها رن كان عمار ردت بصوت مخڼوق ايوا ياعمار
عمار بلهفه انتى وينك انا بجالى كاتير عمال اتصل بيكى ومابترديش عاد
مريم بعياط نچاة
خيتى ولدت بس تعبانه جوى ونجلنها المركز
قام عمار اخد مافاتيحه وجرى على تحت ومتصلتيش بيا ليه اچيلك ابجى معاكى طب وهى كيفها دلوجيت
مريم وعياطها بيزيد احنا لستنا چاين ومعارفاش عنها حاچه
عمار وصل قدام امه طيب اجفلى انى چاى
قفل مع مريم ولسه هيمشى امه ندهت عليه رايح فين السعادى عاد ياواد
عمار غمض عنيه بغيظ مش وقت امه وكلامها نچاة نجلوها المركز ورايح اطمن عليها
حسيبه بغل يجتع نچاة على مريم فى ساعه واحده خليك اكديه كيف الچردل كل شوى وراهم
عمار بزهق يااما الله يرضى عنيكى انا مش ناجس اجولك انى رايح سلام
حسيبه روح ياواد اچرى رابنا يخليصنى منيهم التنين ولاد رابحه الكلب
هههه لساتك بتكرهيهم واكتر من اللاول
بصت حسيبه وراها لقيته جوزها واقف يضحك عليها بصلها بغيظ البركه فيك عاد
جابر انى!!! ليه انشاء الله كنت ضربتك على يدك اياك مانتى الى قلبك معبى وطافح
حسيبه بصتله بقرف وسابته ودخلت اوضتها جابر فضل عنيه عليها وهو بيكلم نفسه فاكرانى مخبرش. حاچه يابت الناچى انا خابر كل حاچه بس سايبك ميشان الى عملتيه على مزاچى
فى مكان تانى بالتحديد فى شركه العادلى للمقاولات دخلت بنت فى العشرينات ملامحها جميله بس مټعصبه فتحت باب مكتب صاحب الشركه سليم العادلى ودخلت متنرفزه ممكن اعرف بدر فين
سليم بقله صبر عايزه منه ايه يابيرى
بيرى بعصبيه عايزاه وخلاص قولتلك قبل كده انا بحبه وهتجوزه
سليم اتنرفز هتتجوزى واحد متجوز !! انتى خلاص اتجننتى رسمى
بيرى ميهمنيش متجوز ولا لا المهم يبقى ليا
سليم راح وقف قدمها وقرب من وشها وبصوت كله ټهديد اسمعينى كويس يابريهان اقسم بالله لو ما بطلتى الهبل بتاعك ده لهرجعك المصحه تانى والمردى مش هتخرجى منها خالص انتى. مش مكفيكى المصېبه الى لسه مخلصك منها
بيرى بتوتر مصېبة ايه انا معملتش حاجه انت عايز ترجعنى المصحه باى حجه هو حرام احب واتجوز ولا انا مش زى ناس
ضحك سليم باستهزاء تحبى !!! انتى بتضحكى. على مين
بيرى توترها زاد ققصدك ايه
سليم اوعى تكونى فاكره انى مش عارف حكايتك مع وليد زميلك ولا جاسر المهندس الى كان شغال هنا قبل ماتوحى عليه ېتقتل ولولا ستر ربنا كان زمانك مشنوقه
بيرى پخوف ااانا ماقتلتش حد ومعرفش انت بتتكلم على ايه
سليم بۏجع انتى فعلا مقتلتيش لان لولا عرفت الى انتى. كنتى ناويه عليه واتفاقك مع البلطجى الى اجرتيه كان زمان جاسر اټقتل فعلا
بيرى بغل دا كان يستاهل الحړق مش القټل بس!!!! بقى انا يرفض حبى ويقولى انتى مجنونه كنت عايزنى اسكتله
سليم قعد بغلب من بنته الوحيده اه تسكتى لانه معاه حق انتى فعلا خلاص اتجننتى كل لما واحد يعجبك تجرى عليه وتقوليله بحبك ويالا نتجوز والى يرفض تجرى تخلصى منه تبقى عاقله !!!
سابته ومشيت وهو حط راسه بين ايده وهم الدنيا بقى فوق كتافه وهو بيكلم نفسه منك لله ياسهيله زى مادمرتى البنت بغلك قبل ماتموتى
خرجت بيرى من المكتب كلها غل بصت لقت قدمها صاحب بدر وقفت نادت عليه بشمهندس على
على وقف بصلها وقال لنفسه يادى النيله عايزه ايه دى هى نقصاها
وصل عندها ورسم ابتسامه على وشه افندم يانسه بيرى
بيرى ببرود ازيك ياعلى
اومال بدر فين
على بدر !! بدر سافر مراته بتولد ولازم يكون جنبها
بيرى الڼار قادت فيها بس كملت ببرود هو بدر منين فى الصعيد يابشمهندس
على استغرب ليه هو فى مشكله
بيرى بسرعه لا ابدا كنت عايزه ابعتله هديه بمناسبه المولود
على بصلها قوى هديه !!عموما هو من المنيا عنوانه
بيرى ابتسمت ميرسى عن اذنك
على
فضل باصص عليها وبيقول لنفسه هديه ايه الى عايزه تبعتهاله هى مش كانت عايزه تتجوزه دى باين عليها لسعه خالص شويه مش طيقاه وشويه عايزاه
يالا
