روايه قوه روح لكاتبتها فاطمه عيد

الۏجع اللى جواها وفضلت طول الليل تصلى وتدعى على امل انها تهدى لكن للاسف مش قادره تستوعب انها هتتحرم منه تانى 
يعدى اليوم .. تانى يوم الصبح .. ادهم ويوسف وصلوا للشقه بتاعت ادهم فى ايطاليا .. يفضوا الشنط ويغيروا هدومهم وبعدين يوسف يجمع ورق كتير ويخرج لادهم 
يوسف ورجعنا للشغل اللى بيقصف العمر دا تانى
ادهم واقف وبيبص من الشباك وسرحان تماما وكل عقله معاها ويوسف كان بيتكلم وبدأ يشرحله اللى المفروض يحصل وهو بيفتكر غير وداعهم وفى دنيا تانيه خالص .. يفوق فجأه على زعيق يوسف 
ادهم بنرفزه ايه
يوسف ياعم انت اللى ايه .. بقالى ساعه بشرحلك 

ادهم بتنهيده اجل الشغل دلوقتى .. انا مش فايق 
يوسف هنبدأها مرقعه بقى 
ادهم يروح يقعد جنبه وبدون اى مقدمات 
ادهم انا سيبت نيران 
يوسف باستغراب نيران دى مراتك الاولى !
ادهم ايوه
يوسف اللى اتجوزتها وسيبتها واتجوزت عليها وسيبتها تانى !
ادهم وهو بيقوم مش طالبه
استظراف هى 
.. ماانت سايبها من زمان .. ايه الجديد !
ادهم مش عارف يقوله ايه .. وهو اصلا مش فاهم مضايق ليه او مش عاوز يقتنع بالسبب الحقيقى .. باصصله وساكت 
يوسف انت حبيتها !
ادهم بسرعه لا طبعا .. حب ايه وزفت ايه بس 
ادهم يحس پخنقه غير طبيعه ودا لانه من جواه مش متقبل الرد الحقيقى وللاسف شكوكه بدأت تتأكد من نبضه قلبه اول ما يوسف سأله 
يوسف طب طلقتها 
ادهم لا 
يوسف اومال ايه يابنى ماتنطق 
كان عاوز يقوله ويحكيله اللى حصل بس تراجع .. كان محتاج يشوف رأيه جايز هو اللى غلطان لكن عقله سيطر عليه فجأه ومش بيتهم الا نيران وشايف انه عمل اللى عليه وهى اللى رفضت .. ينفخ بضيق ويبصله 
ادهم فكك وقوم اعملى قهوه 
يوسف لا بقولك ايه مش عشان هنعيش بطولنا هتعملنى الخدامه الفلبنيه بتاعتك .. قوم اخدم نفسك وفكك منى 
ادهم بضيق انا ايه اللى خلانى اجيبك .. وسع كتك القرف انت كمان 
يقوم من جنبه ويوسف يكمل شغله 
فى القصر .. جويريه تصحى من النوم وتبص لنديم وتسرح فى ملامحه وتبتسم .. ولسه هتتحرك تلاقيه فتح عينه .. تغمض عينها بسرعه .. نديم يبصلها ويبتسم صاحيه من امتى !
جويريه متردش عليه واتكسفت جدا انه شافها وهى مركزه فى ملامحه .. تمثل كأنها نايمه عشان يقتنع انها مشافتوش وبيتهيئله بس 
نديم اممممم .. انتى نايمه يعنى 
تفضل عامله نفسها نايمه .. نديم بضحك كنت عارف على فكره 
جويريه على فكره انت رخم
نديم بغمزه طب ماانتى كمان 
تبرق وتفتح عينها بشهقه وتبصله باحراج وتوتر اتلم بقى
نديم يضحك بصوت عالى ويبصلها يا حبيبتى اتلم دى لما كنا مخطوبين .. دلوقتى بقى اتلم ليه 
جويريه اتلم وخلاص 
نديم انتى حافظه مش فاهمه 
جويريه بابتسامه اها
نديم يضحك طب نامى صاحيه بدرى كده ليه 
جويريه مش بعرف انام جنب حد .. معرفتش انام خالص 
نديم يرفع وشه ويبص للمنبه جنبها يلاقى الساعه ٤ العصر .. يبصلها ويضحك ايوه عندك حق .. نومك قل خالص .. عشان كده منمتيش الا ١١ ساعه بس 
جويريه تضحك شوفت 
نديم طب ورينى يلا 
جويريه انا مش جايلى نوم بقى .. قوم نخرج 
نديم يبعد ويبصلها نخرج ايه فى اول يوم .. انتى اټهبلتى ولا ايه 
جويريه اومال هنفضل قاعدين كده .. ايه الملل دا !!
نديم يبتسم ويركز فى عينها وهى تدوب من نظرته 
نديم بهمس عاوزه تخرجى 
جويريه تبتسم خروج ايه ! .. مين قال خروج 
يعدى الوقت ويجى الليل .. نيران قاعده فى البلكونه وبتبص على حمام السباحه وبتفتكر الليله اللى انقذها فيها .. تبتسم بحزن .. يقاطع ذكرياتها الباب اللى اتفتح .. تدخل مريم وتلاقيها فى البلكونه ايه يابنتى هتفضلى هنا طول اليوم ولا ايه ! .. داانتى حتى مكلتيش معانا 
نيران بصوت بتحاول تبينه طبيعى مش جعانه 
مريم طب اجيبلك كيكه .. المرادى بقى طلعت مظبوطه .. 
تبصلها بفخر مصطنع.. ولا كأن الشيف الشربينى اللى عاملها 
نيران تضحك مجامله هاكل بعدين 
مريم تلاحظ حزنها رغم انها بتحاول تبان ثابته .. تقف قصادها مالك يانيران ! .. حساكى زعلانه 
نيران لا ابدا .. انا بخير .. ايه يعنى اللى هيزعلنى !
مريم بتخمين يمكن لسه مضايقه عشان موضوع الفرح صدقينى يابنتى الموضوع بسيط هما ا...
تقاطعها نيران ولا فى دماغى اصلا .. وعادى الموضوع مش شاغل تفكيرى ولا مزعلنى 
مريم اومال مالك .. حساكى زعلانه اوى !
نيران بيتهيئلك انا كويسه 
مريم طب عينى فى عينك كده 
نيران تبص فى الارض وتسكت 
مريم شوفتى فى حاجه اهو .. قوليلى بس مين مزعلك وانا افشفشه 
نيران تبتسم محدش مزعلنى والله 
مريم طب فى ايه يابنتى .. ماهو متقنعنيش انك كده كويس 
نيران تبصلها وتتنهد ادهم سافر 
مريم طب ايه المشكله ! دى حاجه تفرحك مش تزعلك
نيران تبتسم بۏجع صح 
مريم بعدم استيعاب لحظه .. انتى زعلانه
نيران شويه 
مريم بتفهم زعلانه ليه طيب 
نيران عشان
احتمال ميرجعش تانى 
مريم ازاى يعنى ميرجعش تانى ! .. هيهاجر يعنى 
نيران هو قال كده 
مريم معتقدش فى حد مبيرجعش تانى .. دا اولا