روايه قوه روح لكاتبتها فاطمه عيد
من جواها ان ربنا فاهمها وهيساعدها
شويه وتوصلها مسدج على تلفونها تخرج من الاوضه بسرعه وتمسك التلفون على امل ان اول خطوة في حياتها تتحقق .. لكن تتفاجأ باللي مكنتش عامله حسابه قلبها اتقبض فجأة من محتوى الرسالة والخۏف تملك منها وحست ان حصونها اللى بتعافر عشان تبنيها بتتهد من تانى .. دمعه خانتها ونزلت من عينها .. بتبص لصورها يوم كتب كتابها وهيئتها اللى كانت كفيلة توجعها وللصور التانيه اللى شبه خاصة بين ادهم ومراته الجديدة .. تقرأ المحتوى
تتنهد من بين دموعها وتمسح الرساله وتسيب التليفون وترجع تانى تقف فى البلكونة وعينها متعلقه بالسما بتستنجد ب ربنا يريح قلبها ويجبرها
يعدى الوقت .. فى باريس ادهم يقوم من النوم على صوت بوسى يفتح عينه بهدوء ويبصلها يلاقيها مبتسمه يبتسم ويقول بصوت في آثار النوم صباح الخير
ادهم يتاوب هى الساعه بقت كام دلوقتي
بوسى الساعه داخله على خمسة واحنا كل دا لسه مخرجناش مش عارفه شهر نوم دا بقى مش هانى مون
ادهم ياخبر نمنا كتير فعلا
اكتفى بابتسامه اختفت مجرد ما قام ودخل الحمام.. شويه وخرج لاقيها قاعده قدام المرايا وبتحط ميك اب وفى فستان على السرير
بوسى وهى بتحط بودر دا لو معندكش مانع يعنى
ادهم قعد على السرير وبصلها اه طبعا عندى مانع رايحه فين حضرتك
بوسى ضيقت حواجبها وبصتله
بنظره هو معرفش يفهمها فى ايه يا ادهم اكيد هنخرج سوا يعنى المفروض اننا جايين باريس نغير جو والمفروض اننا برضو لسه متجوزين مالك فى ايه !!!
بوسى تسيب الروج من ايدها وتقوم تقف قدامه وتربع ايدها اعتقد ان دا مش وقت خروج فعلا لكن وقت اننا نتكلم انا مش فاهمه انت مالك من ساعت ما سافرنا وانت بارد معايا ومش عاوزنا نخرج ولا حتى بتقعد تتكلم معايا حتى لما بتقرب بحس قربك مجرد واجب بتعمله وخلاص حتى ابتسامتك بحسها مجامله هو فى ايه بالظبط! انت حد جبرك تتجوزنى يعنى
تقاطعه بوسى لا مش مضطرة انت اللى مضطر انك تتخلى عن برودك طول ماانت معايا انا مراتك ودا حقى عليك لما كمان هتفضل بارد معايا اومال امتى مش هتكون كده !
ادهم لانه مش برود .. دا طبعى
بوسى بصوت عالى مفيش حد طبعه بارد انت مش بتضحك على عيله صغيره ...
بوسى كانت لسه هتتكلم سكتها بحركة من ايده
ادهم انتى عارفه كويس انى مبحبش حد يتناقش معايا ويتحاور فى موضوع انا قفلته البسي يلا
بوسى بس انا لسه مخلصتش كلام ياادهم ولسه معرفتش اجابة اسئلتى !
ادهم وانا معنديش اجابه لاسئلتك
تجاهلها وقام اخد لبس من الدولاب وهي تبصله بغيظ وقعدت تتابعه بعينها لحد ما خلص .. أدهم وهو بيقفل زراير قميصه يبصلها هو انا مش قولت البسي يلا !
بوسى بعند لا ماهو انا مبقتش عايزه اخرج وحضرتك مش هتمشينى بكلمة وتقعدني بكلمه
ادهم ببرود تمام براحتك
كمل لبسه ووقف قدام المرايا ظبط شعره وحط برفيوم وهى كل دا متابعة وهتتجنن من تصرفاته وتجاهله واخد التليفون والفيزا والمفاتيح بتاعته والسجاير ويبصلها تحبى اجبلك حاجه وانا جاى
بوسى تقف وتبصله وهى بتجز على سنانها بغيظ مكتوم رايح فين سيادتك!!!
ادهم خارج عاوزه تيجى معايا اتفضلى مش عايزه يبقى تحتفظي بأسئلتك لنفسك
بوسى تتنهد بغيظ وبتحاول تنظم تنفسها وتقتنع انها مش هتعرف تاخد منه لا حق ولا باطل فتقرر انها تعدى الموضوع ولبست الفستان اللى محطوط على السرير وبعدين قعدت قدام المرايا تظبط الميك اب اللى ساح من كتر عصبيتها وضيقتها وكمان من لبسها للفستان بغيظ .. ادهم دخل البلكونه مستنيها تخلص وۏلع سيجارته وبعدين افتكرها يطلع تلفونه واتصل بيها اول رنه خلصت من غير رد .. وتانى وتالت ! بعتلها مسدج وقفل التليفون واخد نفس من سيجارته وبص للمدينة قدامه تانى
عند نيران .. قاعده فى مكتب وقدامها شخص
مدحت وحضرتك يا انسه نيران حابه تاخدى المنحة على قد ايه !
.. نقف لحظه .. مدحت .. شاب وسيم عنده ٢٩ سنه شخص ناجح وطموح خريج كليه تربيه واتجه للتدريس وبقى ليه اسمه اللى اتشهر اكتر ببنائه لمدرسه خاصه بيه وسناتر لمحو الأمية في دول مختلفة واهتم بالموضوع دا بسبب جهل باباه ومامته وعجزهم الثقافى بسبب ظروفهم
