روايه قوه روح لكاتبتها فاطمه عيد

طول اليوم .. يطلع تلفونه يلاقيها اتصلت خمس مرات .. يحطه على التربيزه هو والمفاتيح وياخد الفوطه من الدولاب ويدخل ياخد شاور .. 
تانى يوم الصبح .. نسمه تصحى من النوم على صوت خبط الباب تقوم بقلق تبص فى الساعه وتستغرب ان حد بيخبط عليهم فى الوقت دا تقوم بتعب وتفتح الباب تلاقيها حماتها 
نسمه بصوت نايم .. ايوه 
انتصار .. كل دا نوم ايه ما تنامى للعصر احسن 
نسمه باستغراب .. الساعه لسه ٧ الصبح ! حضرتك عاوزه حاجه 
انتصار بصوت عالى .. وانا هعوز منك ايه يعنى صحى امجد عشان شغله بدل ماانتى مقعداه جنبك كده 

نسمه .. انهارده اخد اجازه عشان تعبان شويه 
انتصار بنفس نبره الصوت .. عشان تعبان ولا عشان انتى عاوزاه قاعد جنبك خليكى كده واخداه مننا ولا عارفين نشوفه ولا نكلمه انا مش فاهمه بيحبك على ايه دا انتى ولا شكل ولا منظر 
نسمه كالعادة بتسمعها وساكته تماما ودا اللى بيضايق انتصار دايما لانها مبتعرفش تغلطها 
انتصار .. انتى هتفضلى متنحه كده كتير خشى صحيلى الواد 
نسمه بهدوء عكس اللى جواها .. يا ماما حضرتك امجد تعبان وامبارح طول اليوم بره حرام يصحى دلوقتى وبدون سبب كمان 
انتصار بعصبيه .. هو ايه اللى بدون سبب هو انا مش عجباكى ولا ايه! اوعى كده لما اشوف اخرتها معاكى 
كانت هتزقها وتدخل بس نسمه تقف قدامها .. طب حضرتك خليكى هنا وانا هصحيهولك حاضر .. ثوانى بس 
انتصار بزهول .. انتى بتزقينى!!!!
نسمه بعدم استيعاب .. انا زقيتك 
انتصار .. يلهوى على قله الادب .. ادى اخرت الجوازات اللى عن حب لو كان سمع كلامى واتجوز واحده زى بوسى مكنش دا بقى حالنا مبقاش الا انتى اللى تمدى ايدك عليا كمان 
انتصار .. مابخدش منك غير كلام وحرقه ډم خشى اتخمدى خشى وخليه مخمود هو كمان كتكو الهم 
تسيبها وتنزل ونسمة تقفل الباب وراها ويدوب قعدت على السرير تسمع رزع على الباب تانى تقوم وتفتح 
انتصار .. ايه تتخمدى دى روحى شوفى بنتك جعانه ولا نايمه ولا فيها ايه انتى هتسيبها وتنامى كمان ولا سيادتك هتخليها للخدامين هما اللى يربوها عشان تطلع تربيه شوارع هى كمان .. حكمه البيت دا ناقص بلاوي 
نسمة بنفاذ صبر .. تلا عندى جوه .. ومبسبهاش لحد وبربيها بنفسى .. متقلقيش حضرتك 
انتصار بغيظ .. خلاص خشى خشى .. انا هروح لمرات ابنى وحبيبتى بوسى 
نسمه .. تمام بعد اذنك 
تقفل الباب وانتصار تشهق عشان قفلته فى وشها .. كانت لسه هتخبط
تانى بس تلمح هارون نازل على السلم تجرى وتنزل معاه .. شويه ويصحى كل اللى فى البيت ويتجمعوا على تربيزه السفره عشان الفطار وادهم على قد ما باله مشغول بنيران وعلى اللى هيعمله معاها على قد ما مستغرب بوسى وهدوئها وعدم سؤالها عن اى حاجه من اللى حصلت اليوم اللى قبله وكأن اللى حصل دا شىء طبيعى .. وفى وسط ما هو بيفكر يلاقى الكل باصص له يبصلهم باستغراب 
هارون .. انت مش سامعنى .. بقالى ساعه بناديلك !
أدهم .. احم .. مخدتش بالى معلش 
هارون .. عملت ايه مع نيران 
أدهم .. هتيجى انهارده وتسكن فوق 
انتصار بضيق .. وليه ك...
يقاطعها هارون اللى بصلها پحده ونقل نظره لبوسى .. انتصار فهمت قصده وغمضت عينها بضيق اكتر من غبائها 
انتصار في محاولة لتلطيف الجو .. طب الحمدلله .. اهو تبقى وسطنا برضو 
بوسى .. هى دى اللى شوفناها على الباب امبارح !
أدهم .. ايوه 
بوسى باستغراب .. طب وهى ليه مش ساكنه معاكو 
أدهم وهو ببشرب القهوة .. كانت مسافره 
بوسى .. امممممم
تبص فى الطبق قدامها وتكمل اكل .. أدهم يقوم .. انا رايح الشركه .. هخلص شويه حاجات وارجع 
انتصار .. ليه يابنى دا انت لسه عريس
أدهم .. عندى شغل ضرورى 
هارون .. مش تستنى لما نيران ترجع عشان تتصرف معاها 
أدهم .. لما تيجى هى عارفه هتعمل ايه .. بعد اذنكوا 
يخرج من اوضه السفره وبوسى قاعدة تكمل اكل عادى وكأن شىء لم يكن .. جويريه تبصلها باستغراب وتبص لنسمه اللى استغربت زيها بالظبط .. انتصار على الرغم من انها كانت ناويه متدخلش بين أدهم وبوسى .. لكن الوضع معجبهاش 
انتصار بابتسامه .. مش تقومى مع جوزك كده وتدلعيه .. دا انتو حتى لسه عرسان 
قاسم يبصلها پحده .. تنفخ بضيق وتسكت 
بوسى بهدوء .. هو مش بيحب كده .. معتقدش ان الموضوع هيبسطه 
انتصار .. ااااه قولتيلى .. طيب يا حبيبتى انتى ادرى بجوزك برضو 
بوسى تبتسم لها وتقوم تطلع اوضتها .. وهما يكملوا اكل .. يعدى الوقت 
نديم .. طب يا جدى كده انا عينت كل الموظفين الجداد وبدأوا شغل من امبارح 
فاروق باستغراب .. عينت جويريه 
نديم .. لا .. هى مش محتاجه شغل 
جويريه .. انا عاوزه اشتغ.....
يقاطعها نديم .. انا شايف انه ملوش لازمه .. 
يبص لفاروق.. هى اتخرجت يا عمى وحضرتك كنت رافض الجواز عشان